De zon is een gigantische kernfusiecentrale waar bij enorm hoge temperaturen per seconde zowat 700 miljoen ton waterstofkernen in 695 miljoen ton heliumkernen omgezet worden. Sinds gisteren geeft de ESA een ruimteweerbericht.

Het verschil, 4,4 miljoen ton, wordt uitgestraald en dat vormt de zonnewind. Die zonnewind, een stroom van geladen deeltjes, wordt door het magnetische veld van de aarde vastgehouden in de Van Allen-gordels. Bij hevige activiteit van de zon kunnen de deeltjes in de buurt van de polen de aarde bereiken.

Dit is dan zichtbaar als noorderlicht (aurora borealis) of zuiderlicht (aurora australis).

Als het er hevig aan toe gaat, kan dat ook verder van de polen af waargenomen worden. De zonnewind is immers zeer variabel en op de zon kan het ook flink stormen.

Vandaar dat men ook spreekt van ruimteweer en vanaf vandaag geeft de ESA dus een ruimteweerbericht.

Zonnevlam

Op de zon vinden veel nog nauwelijks begrepen verschijnselen plaats. Zo treden er zonnevlekken op, verschijnen er protuberansen en zonnevlammen, is er sprake van zonnewind, zijn er zonnebevingen en wordt er opvallend weinig straling afgegeven bij een zonneminimum, een periode met weinig activiteit.

Tijdens zonnemaxima kunnen er enorme catastrofes op de zon optreden die op aarde eveneens nare gevolgen kunnen hebben.

Hevige zonnewinden kunnen leiden tot storingen in het elektriciteitsnetwerk en in communicatienetwerken. Lange kabels werken als lange antennes: door de stroom van ionen, geladen deeltjes, van de zonnewind ontstaan er (door inductie) elektrische stromen in. Dit kan tot beschadigingen leiden.

Ook computers en satellieten kunnen beschadigd raken. Zij hebben wel maar korte leidingen, maar ze zijn veel gevoeliger ook voor kleine inductiestromen.

Zonnewind kan ook gevaarlijk zijn voor de gezondheid van ruimtevaarders doordat zij niet beschermd worden door de Van Allen-gordels. De hoog-energetische deeltjes kunnen het DNA beschadigen, met ziekte of de dood als gevolg.

(ESA/vrt)